In dit blog wil ik meer vertellen over emetofobie. Wat is het? Welke kenmerken heeft het? En welke impact heeft het op je leven?

Emetofobie is een extreme en irrationele angst voor overgeven. Het komt het meest voor bij vrouwen en ongeveer 115.000 Nederlanders en Belgen hebben er last van. Het is nummer 7 van de meest voorkomende fobieën en gaat vaak gepaard met paniekaanvallen, smet -en pleinvrees of dwangmatige handelingen.

Emetofobie kan zich uiten in:

• angst om zelf te moeten overgeven
• angst om anderen te zien overgeven
• angst voor overgeven in het openbaar

Doordat er bij emetofobie angst is voor iets dat iemand met zich meedraagt en daardoor moeilijk te vermijden is, zie je dit vaak in ander (extreem) vermijdingsgedrag, bijvoorbeeld:
– weinig intake van eten en drinken
– geen alcohol drinken
– geen medicijnen innemen
– zieke mensen vermijden
– dronken mensen vermijden
– (drukke) sociale gelegenheden vermijden
– openbaar vervoer vermijden (het gevoel niet weg te kunnen)

Naast vermijdingsgedrag vertoont iemand met emetofobie vaak ook (dwangmatig) veiligheidsgedrag. Dit kan bijvoorbeeld zijn:
– houdbaarheidsdatum checken
– extreem vaak handen wassen
– omgeving desinfecteren
– anti-braak middelen innemen (preventief)
– flesje water, zakje of pepermuntjes mee op zak (zonder niet de deur uit)
– obsessief relativeren bijvoorbeeld het aantal uren tellen sinds je iets gegeten hebt en kans berekenen hoe groot het ‘gevaar’ is.

Vaak ontstaat er angst voor de angst: angstgevoelens worden geassocieerd met bijvoorbeeld misselijkheid die weer zou kunnen duiden op mogelijk moeten overgeven. Het wordt een self fulfilling prophecy. Als gevolg ontstaat er nog meer paniek, nog meer veiligheids -en vermijdingsgedrag en daarmee ‘voedt’ de fobie zich als het ware.

Graag wil ik je ook vertellen hoe het voor mij persoonlijk is (geweest) om te leven met emetofobie.
Zolang ik me kan herinneren, reageer ik al vrij ‘heftig’ als iemand in mijn buurt zich niet goed voelt of moet overgeven. Rond mijn 20^ste kwam ik erachter dat ik daadwerkelijk te maken had met een fobie. Ik werkte fulltime in de zorg en had op dat moment met name last als iemand in mijn omgeving moest overgeven. Tot ik een keer flink op stap was geweest en me niet goed voelde. Toen ontstond het hardnekkige idee in mijn gedachten dat het mij ook kon overkomen. Ik had hier eerder nooit zo bij stilgestaan. Ik leefde continue met deze angstgedachte en begon allerlei dingen te doen (of juist niet meer te doen) om te voorkomen dat het zou gebeuren. Ik ging veel dingen vermijden en kreeg paniekaanvallen. Uiteindelijk leidde dit ook tot een depressie.
Wat ik uiteindelijk gedaan heb om mijn angst te overwinnen lees je in het blog ‘The ugly truth’’.

Leven met emetofobie is heel vermoeiend en beperkt je op heel veel gebieden. Maar je kunt er zeker mee leren leven en zelfs overwinnen. Hulp van een therapeut of coach kan heel nuttig zijn. In sommige gevallen word er medicatie ingezet tijdens een behandeling.

Op dit moment leef ik een leven waarin ik me vrij voel van angst. Waarin ik me niet laat belemmeren in de dingen die ik graag wil en kan ik veel beter dealen met gedachten en overtuigingen die mij niet helpen. Er zijn momenten waarop de angst nog wel eens opspeelt maar dit in zéér milde mate en vaak van korte duur. Een moment van verhoogde spanning (ik kan het geen paniekaanval meer noemen) duurt maximaal een paar minuten en komt vrijwel niet meer voor. Dit was een jaar of 4 geleden wel heel anders!

Wil je meer weten over coaching bij angst of wil je weten op welke manier ik jou kan helpen? Neem dan contact op. Ik vertel je graag wat de mogelijkheden zijn.
Twijfel je of je last hebt van emetofobie? In dit geval wil ik je adviseren om contact op te nemen met je huisarts of praktijkondersteuner.

Liefs,
Stephanie