Als zorgverlener weet je als geen ander hoe belangrijk jouw rol is. Cliënten kunnen letterlijk afhankelijk van je zijn. Ze vertrouwen op je en hebben vaak veel met je te maken.
Ze geven zichzelf letterlijk bloot en delen hun meest persoonlijke zaken met je.

Het is natuurlijk heel prettig om te weten dat je cliënt je graag ziet en het fijn vindt dat je er bent. Jouw persoonlijkheid, manier van zorg verlenen en de mate van de kwaliteit die je levert zorgt er voor dat iemand tevreden blijft. Maar hoe zit dat nou met jou zelf? Wat werkt voor jou? En wat vindt jij prettig?

Jij bent immers het instrument van jouw dienstverlening. Ben jij je hier elke keer opnieuw bewust van? Of betrap je jezelf er wel eens op dat je eigenlijk maar met de beweging mee gaat?

Ik wil graag drie aandachtspunten met je delen die je helpen om steeds kritisch te blijven kijken naar jouw rol en welke impact deze heeft op de kwaliteit die je biedt.

grenzen aangeven
Grenzen aangeven klinkt misschien voor de hand liggend maar dat is het in de zorgsector absoluut niet. Als zorgverlener kom je altijd vanuit iemand willen helpen. Maar dit kan natuurlijk in de breedste zin van het woord. En hier is ook helemaal niets mis mee. Maar stel je zelf eens deze vraag: Help jij iemand omdat je écht wilt helpen of omdat dit ondertussen een beetje vanzelfsprekend is geworden en soort van van je verwacht wordt?

Wanneer je opmerkt dat je je toch regelmatig ‘’verplicht’’ voelt om te helpen, of misschien wel je hulp gevraagd wordt bij zaken waar je eigenlijk niet in thuis bent. Durf jij dan ook écht je grenzen aan te geven? Of sta je meer stil bij wat anderen dan van je zullen vinden? Of ben je misschien wel bang voor oordelen?

eerlijk blijven over de relatie
Eerlijk blijven ten opzichte van je zelf, je cliënt en de relatie die je met deze cliënt hebt is essentieel voor een prettige werksfeer. Ik zie helaas nog te vaak dat zorgverleners werkzaam zijn bij cliënten waar de klik er niet (meer) is. Of waarbij de omstandigheden dusdanig van negatieve invloed zijn dat zowel de zorgverlener als ook de cliënt hier last van hebben. Durf in dit geval ook brutaal eerlijk te zijn naar je zelf en naar je cliënt. Maak het bespreekbaar en kijk naar de mogelijkheden. Kunnen we er samen uitkomen? Passen we nog wel bij elkaar? Kunnen we samen zorgen voor een prettige sfeer?
En is het antwoord nee? Wees dan ook eerlijk en beëindig de relatie. Dit is van absoluut belang voor de wensen en behoeften van je cliënt maar ook zeker voor jou als zorgverlener. En heel eerlijk… Deze keuzevrijheid heb je als zelfstandig ondernemer.
Stop dus met wat niet meer werkt en ga op zoek naar wat écht bij je past.

mogelijkheid tot groei
Bieden de huidige casussen waar je werkt je wel voldoende mogelijkheden tot groei? Kun jij je blijven ontwikkelen als je dat wilt? Of zorgt de casus ervoor dat je stagneert en maar blijft doorgaan in oneindige cirkels? En wordt je hierdoor beperkt in groei op persoonlijk, zakelijk of financieel vlak? En wat doet het met jou als je hier genoegen mee blijft nemen?

Want ik geloof er in dat kwaliteit alleen gewaarborgd kan worden als je blijft (mee) groeien en ontwikkelen.

Door je regelmatig bewust te zijn van deze aandachtspunten kun je ervoor zorgen dat de casussen perfect bij jou passen. Waardoor jij jouw volledige toewijding kunt leveren aan je cliënten. En je hierdoor in topvorm bent om kwalitatieve zorg te leveren.